Strona prywatna Krzysztofa Nagrodzkiego

Raduje się serce
Raduje się dusza
Gdy nasze sympozjum
Znów do boju rusza

- To taka wolna trawestacja zwrotki znanej piosenki legionowej.

- Dlaczego cudzysłów?
- Dlatego, że to cytat wzięty z celnego opisu „pomroczności” pewnych środowisk przez Patrycję Hurlak w sierpniowym numerze znanego prawicowego tygodnika.
Właśnie w przestrzeniach publicznych i prywatnych – wszędzie tam, gdzie rozum został diabelsko uwikłany przez emocyjki w towarzyskich bądź służbowych geszeftach - dostrzec można, szokujące nieraz gesty, wypowiedzi, decyzje, które normalnie funkcjonujący intelekt nie wypuściłby poza chwilowy osobisty i cichutki pomrukliwy bzdyk, który wszak zdarzyć się może wielu z nas…
(Kto jest bez grzechu, niech… etc.)

Cóż, skoro czyha, a i buszuje, na tym padole tyle kuszeń (czy nakazów) odciągających człeka - homo sapiens – istotę myślącą - od używania rozumu dla orientacji nie tylko w spryciulstwie bieżączkowym, trzeba mieć wiele współczucia dla braci dotkniętych (czy nawet poturbowanych) w człowieczeństwie.
I leczyć.

Myślenie chutliwe – nie tylko homoseksualne - w swoich rozmaitych nieokiełznywanych rozumem i wolą zamroczeniach, może prowadzić do prezentowania różnorakich „klątw” tudzież innych „demaskatorskich” propozycji i podrygów, które rzeczywiście demaskują – tyle, że quasi samodzielnych twórców bądź nieszczęsnych wykonawców nieczystych zleceń. Na różnych zaskakujących scenach.