Strona prywatna Krzysztofa Nagrodzkiego

„Poprawność polityczna”, obciosująca kanciaste i stereotypowo obraźliwe formy, miała łagodzić obyczaje; czynić stosunki między ludźmi serdeczniejszymi. I jak to zwykle bywa z definicjami opartymi na piaskach ideologicznych mód, zaczęła przybierać kształty to komiczne - jak przysłowiowa już „mądrość inaczej”, to znów pokraczne, złowrogie. Czyż, bowiem usprawiedliwianie przeróżnych debilizmów społecznych obowiązkiem „tolerancji” i prawem do „swojej prawdy”, lub łagodzenie patologicznych zboczeń określeniem np. „odmiennej preferencji seksualnej” z dopowiedzeniem:

Utrwalone zostało przekonanie, że tzw. prawica to indywidualiści nie umiejący wznieść się ponad podziały; nie potrafiący diagnozować prowokowanych napięć. I zapobiegać im. Cecha ta, co prawda coraz wyraźniej ujawnia się również u tzw. lewicy, która do niedawna postrzegana była jako monolit, ale niewielka to pociecha, ponieważ chodzi tu o coś więcej niźli chwilowe przewagi, z których w sumie nic dobrego dla państwa i  narodu nie wynika. W zobowiązującym tytule „mąż stanu” mieści się również umiejętność realnej oceny sytuacji

No i co? Znowu wytrząsać się nad biedą turbowanego Leszka Millera? Po pierwsze -to jeszcze nie koniec rehabilitacji, chociaż niektórzy towarzysze i towarzyszki przydeptują przewód respiratora. Po drugie - historyczne zmagania „narodowców” z „kosmopolitami”, mogą ukształtować całkiem ciekawe konfiguracje na tzw. lewicy. A po trzecie

Każdy geniusz postępu i każdy jego wdrażacz nie jest od tego, aby zdyscyplinowane zespoły - a niechby i solistki o donośnych głosach - wyśpiewywały stosowne gloryja. A na rynku, jak to na rynku: jest popyt – znajdzie się podaż Nawet, jeżeli rynek jest scentralizowany. Tam może szczególnie, ponieważ partytury wydawane są z dofinansowaniem.

Od kilku już lat naukowcy z Politechniki Łódzkiej rozwijają cenną inicjatywę humanizacji i poszerzania horyzontów ludzi techniki. W wykładach i dyskusjach panelowych uczestniczyli utytułowani badacze z różnych dziedzin: fizycy, chemicy, politolodzy, filozofowie, teolodzy, medycy, artyści, znawcy mediów, publicyści. Nie brakowało znanych, a nawet głośnych nazwisk osób świeckich i duchownych. Można było odnotować otwarcie  na rzeczywistość, na zgłębianie jej sensu i mechanizmów, możliwych do spenetrowania oprzyrządowaniem dostępnym nauce na obecnym etapie jej rozwoju. - „Na obecnym”, ponieważ prawdziwa nauka nigdy nie twierdzi, że już osiągnęła kres poznania...

Styczeń 2004. Polsat. Jakaś migawka informacyjna o figlach lewackich felietonistów, którzy pod szyldem „Wprost”, bawią się etykietowaniem wydarzeń minionego roku. Między innymi ludzi protestujących przeciw śmiercionośnej „wizycie” aborterek z Holandii, określają narodowymi impotentami. Cóż, jaka głowa-taka mowa...