Strona prywatna Krzysztofa Nagrodzkiego

Kontakt - z ciekawości lub obowiązku - z postępowymi mediami wymaga cierpliwości. Bądź poświęcenia. Bowiem postęp - w ich wydaniu - jest w istocie męcząco monotonny. Mimo nakładania coraz bardziej krzykliwego makijażu, przybierania wyzywających póz, powszechnych reklam szumnych imprezek pt. „kochajmy się’, które okazują się bardzo szybko prywatkami „kochających inaczej” – czyli samych siebie. Bądź, co najwyżej, sponsora. Kiedy obserwuje...

Lata osiemdziesiąte XXw. – transformacje (nie tylko w PRL), czyli utrzymanie steru, przy zmianie kursu.                                         Lata dziewięćdziesiąte – skok na media, czyli urabianie umysłów.
1991- wicepremier Balcerowicz podpisuje traktat przedakcesyjny ze Wspólnotą Europejską. Rok
1997 - towarzystwo wprowadza art. 90 do Konstytucji RP, dający możliwość zrzekania się suwerenności. Antypropaganda sensu powszechnego uwłaszczenia. Konsekwentna dewastacja i przejmowanie gospodarki. Ludzie na śmietnikach.

Z jakości naszych rozmów, ze słowotoku płynącego z mediów, z migotliwych telewizyjnych imitacji, z wyborów – często trudno odwracalnych – wynika jakość naszej wiedzy, a zatem naszego myślenia. Wiedzą staje się suma informacji, które dobiegają do nas; są bardziej lub mniej rozmyślnie wchłaniane, konotowane w świadomości i podświadomości. A informacją jest wszystko. Każdy sygnał docierający do nas, jest jej nośnikiem:

Już wiadomo: „Media niedoinformowały.” „Poszedł twardy elektorat.” „Kampania była nijaka.” Co innego, gdyby poprowadził ją p. Prezydent – z przytupem, jak przed wyborami na estradzie i rozmachem przed referendum w broszurce: „Tak dla Polski”. Dynamika, zasięg, skuteczność! Potem może sobie taki prof. Jerzy Robert Nowak dowodzić „14 kłamstw A. Kwaśniewskiego o Unii”, a młodzież wzdychać do mieszkań na wiosnę. Ale czy Pałac Namiestnikowski nie ma innych problemów tylko musi wciąż włączać się i wyłączać?

Rezurekcyjny świt, gromady wiernych śpieszą na wielkanocne misterium; krakowska tradycja ku czci św. Stanisława - tysiące mieszkańców oddają hołd pamięci biskupa męczennika; pielgrzymki – setki tysięcy w deszczu i spiekocie podążają na Jasną Górę; procesje Bożego Ciała - miliony, w oddaniu, w skupieniu, z pamięcią modlitewną o porządku tego i tamtego świata idą - jakże często słabi i zagonieni codziennością do kompromisów z grzechem - idą, aby dobrowolnie dać. Trud. Modlitwę. Świadectwo pamięci. Uwielbienie. Ekspiację. Dać.

Starą świątynię
Z dala gwaru
Otula rozłożystość drzew
Słonecznych nitek poplątanie
Cichnący przedwieczorny śpiew