Strona prywatna Krzysztofa Nagrodzkiego

Któż potrafi lepiej pojąć pragnienie swobody człowieka ciemiężonego, iż inny niewolony?... Oto student odrzuca łatwiznę konsumpcji kilkuletniego wysiłku banalnym dyplomem magistra. I co!? Magistrów mamy na pęczki. Nawet profesorów. A prezydentów jednak mniej... Oto były I Sekretarz Partii zrzuca jarzmo dyktatu tejże, w nieskrępowanym pędzie do wolności gawędzenia. Bez cenzury. Nawet auto...

W ostatnich latach w publikatorach narasta zwyczaj demaskowania tzw. antysemityzmu, gdzie się da i pod jakimkolwiek pretekstem. Ktoś zobaczy na murze napis: „ŁKS – Żydy” i natychmiast obwieszcza święte oburzenie na panoszącą się nietolerancję, ksenofobię i rasizm. Nie zwracając uwagi na serię - być może tą samą ręką pisanych - wskazówek: „Katolicy do kostnicy”, „Kop z glana w mordę plebana”, „Polska dla robaków”,  „Patrioten sind idioten” itp.

Ciężko byłoby felietonistom bez kontaktu z wizją i fonią obrad przeróżnych izb. A tak-włączamy telewizor-chwila napięcia: Wejdzie? Nie wejdzie?...Wchodzi! Wchodzi na mównicę Polityczna Rzeczywistość. Aby przedstawić. Aby zapewnić. Aby wskazać. Przeważnie czarne dziury, które zostawia po sobie konkurencja, oraz możliwości własnej potencji. Liczonej w kilogramach ustanawianych przepisów. I etatach dla interpretatorów.

Tysiąc lat historii na równinie, przez którą przetaczały się hordy łupieżców, aby zrujnować, podporządkować, zawłaszczyć. Tyle wojen, zniszczeń i cierpienia. Czy znajdzie się Polska rodzina bez pamięci o tych, którzy musieli doświadczyć znoju, upodlenia, męczeństwa, którzy walczyli, którzy ginęli, aby żył Naród; aby mógł mieć własne siedliszcze i prawo do urządzania go według swego pomysłu i doświadczenia?

 „Nikt z wierzących nie byłby tak naiwny, aby przynaglać Boga do interwencji w sprawie odrośnięcia uciętej nogi. Tego typu cud, który byłby zapewne niepodważalny, nigdy nie został stwierdzony i możemy spokojnie powiedzieć, ze nigdy się nie zdarzy.” (Felix Michaud)

O pewnych aspektach gromadzenia, opisywania, archiwizowania piśmiennictwa przez Bibliotekę Narodową pisaliśmy już kilkakrotnie. Starania – czynione zresztą nie tylko na łamach Niedzieli- przyniosły pewien efekt. Do odnotowań bibliograficznych wprowadzono w 2001 roku kilka tytułów prezentujących opcję narodową, katolicką, konserwatywną, czy po prostu nie ortodoksyjnie liberalną. („Głos”, „Myśl Polską”, „Najwyższy Czas”, „Niedzielę”, „Nowe Państwo”).