Najczęściej czytane
Logosfera
Obrazić się, zabrać swoje zabawki i z nadąsaną miną celebrować własne ego – to zwykły obrazek. W przedszkolu. Później, z upływem lat rośnie – powinna rosnąć - świadomość wspólnoty. Budowana - w normalnym środowisku – wiedza o świecie i człowieku, o jego losie, powinnościach i dążeniach. Również o pokusach czyhających na człowieczą ułomność. „Za każdym krokiem w tajniki stworzenia” pokornieje dusza, rozwija intelekt i wzmacnia wola. Tak przynajmniej wznoszona była, mimo wszystkich niedoskonałości wynikających z ludzkiej natury nasza, łacińska, cywilizacja - „Metoda ustroju życia zbiorowego”
W powstawaniu i kształtowaniu świadomości, podstawowe znaczenie zajmuje informacja. A jest nią wszystko. Dotyk i pierwsze słowa matki, ale również plugastwo, o które przychodzi potykać się w świecie. Wszystko jest informacją, i każdy jest jej przekazicielem kształtującym otoczenie. I za jakość tego przekazu odpowiada. W różnym zakresie, to oczywiste. W analizie sensu i wiarygodności komunikatu, w weryfikacji zapowiedzi skutkami, wykształca się przekonanie o prawdzie i fałszu, mieści szansa ubogacenia mądrości. Ale to tylko szansa. Porozumienie i łączność może nastąpić, jeśli posługujemy się słowami, których znaczenie tak samo rozumiemy. A w razie dostrzeżonych kłopotów potrafimy jak najszybciej usunąć rozbieżność. Do tego potrzebny jest jednak bezpośredni dialog. Jeżeli odrzuci się go, jeżeli pozwoli na wejście między nas „tłumaczy”, w dodatku arogancko przekonanych o nieomylności, dysponujących skutecznymi – obrazkowymi - środkami hipnotyzującymi „objaśnianego”; oddziałujące przeważnie na emocję i głuszące intelekt, wtedy będziemy musieli płacić cenę owego „przekładu”. Wyrzeczenie się logosfery – obszaru bezpośredniego ubogacania słowem informacji, komentarza, analizy, wniosków, argumentów, czy po prostu wspólnej zadumy, refleksji, kosztuje. Jak wszystko. Może to być cena wolności. Jakości codzienności. I życia. Bez złudzeń.
Krzysztof Nagrodzki
Publikacja: Niedziela nr 38 z 19 09 2004r