Najczęściej czytane
Lęk i Nadzieja
Ocen krytycznych dotyczących filmu Mela Gibsona „Pasja” wyemitowano już co niemiara. „Kiczowatość”, „powierzchowność”, „drastyczność”, „epatowanie brutalnością”, standardowy zarzut „antysemityzmu”, i wreszcie sedno zastrzeżeń - „zbytni radykalizm”. W czasach gorączkowych starań o narzucanie prawdy, jako aktualnej wersji wynegocjowanego consensusu, przyjęcie do wiadomości, iż prawda jest z natury radykalna, burzy wieżę Babel postępu.
Jeżeli w konstruowaniu nowoczesnej jakości stosunków między ludźmi, rzeczywistość ma być określana funkcją indywidualnego pojmowania a nie stanem obiektywnej wiedzy; jeżeli infantylne usprawiedliwienie wszelkich czynów „szczerością” (np. kuriozalny wywiad z autorką „kipiącej nienawiścią i wulgaryzmami” płyty „Winna” - Agnieszką Chylińską, / Rzeczp. z 24 marca br./ ); jeżeli nasz dom ma stać na ruchomych piaskach opinii-zrozumiałe stają się wszelkie odruchy, mające zniweczyć wierność Prawdzie - transcendentnej, niezmiennej, pewnej.
I zapewne „wybryk” Mela Gibsona, można byłoby jakoś przetrzymać, wyinterpretować jako świetny pomysł na kasę, gdyby nie postawa twórcy dzieła. Mel nie robi oka do widzów: „Wiecie, to tylko taka wizja-jestem artystą, wolno mi”. Jego dzieło nie negocjuje „estetyki” Pasji, ono niesie przypomnienie o istocie odkupienia, poświęcenia, miłości.
Miłość, bowiem jest wiernością. Im pełniejsza, silniejsza, tym prowadzi dalej. Konsekwentnie. Aż do krańcowej ofiarności. A sam Gibson stara się świadczyć swoim życiem katolika o uczciwości człowieka dojrzałego. Codziennie.
I to jest świadectwo nie do zniesienia dla „negocjatorów” prawdy. Kaskadami mędrkowania zagłuszający przerażenie utratą Wiary.
Lub znużenia nią...
A przecież nie jest ona próżną-bowiem ON Zmartwychwstał. Prawdziwie Zmartwychwstał!
Krzysztof Nagrodzki
Publikacja: N. Myśl Polska nr 17 z 25 04 2004r.