Od kilku już lat naukowcy z Politechniki Łódzkiej rozwijają cenną inicjatywę humanizacji i poszerzania horyzontów ludzi techniki. W wykładach i dyskusjach panelowych uczestniczyli utytułowani badacze z różnych dziedzin: fizycy, chemicy, politolodzy, filozofowie, teolodzy, medycy, artyści, znawcy mediów, publicyści. Nie brakowało znanych, a nawet głośnych nazwisk osób świeckich i duchownych. Można było odnotować otwarcie  na rzeczywistość, na zgłębianie jej sensu i mechanizmów, możliwych do spenetrowania oprzyrządowaniem dostępnym nauce na obecnym etapie jej rozwoju. - „Na obecnym”, ponieważ prawdziwa nauka nigdy nie twierdzi, że już osiągnęła kres poznania...

XIV Konwersatorium  odbyło się - ze względu na problematykę - pod auspicjami Zarządu Głównego Stowarzyszenia Włókienników Polskich. 5. lutego br. w auli gmachu NOT, pękającej w szwach od licznie zgromadzonych, pochylano się nad tajemnicą Całunu Turyńskiego - "Świętej tkaniny". Nauka do chwili obecnej nie jest w stanie wyjaśnić „technologii” powstania obrazu postaci niosącej tak wiele informacji, zgodnych z opisami Ewangelii. Badania metodą węgla C14 wykonane w 1988r. a wskazujące na średniowieczny rodowód tkaniny, niczego nie wyjaśniły, a jedynie pogłębiły kontrowersje. I właśnie jednym z głosów, wskazującym na uchybienia i trudności przy datowaniu tą metodą, był wykład p. prof. dr hab. Barbary Lipp-Symonowicz z Politechniki Łódzkiej. Pani profesor kieruje Katedrą Fizyki Włókna i doskonale orientuje się, jakie niebezpieczeństwo niesie bezkrytyczne operowanie metodą C14, ze względu na budowę włókien lnu z którego zbudowany jest Całun. Na wpływ czynników zewnętrznych i możliwe interpretacje wskazywali również inni wybitni  wykładowcy: prof. dr hab. Janusz Sławiński z Poznania i x. prof. dr hab. Jerzy Chmiel z Krakowa. W dyskusji, uzupełniające informację o szczegółach Całunu podał, zaproszony przez organizatorów ks. Zbigniew Dudek. Jeżeli chciałoby się wskazać na głos, optujący w jakimś tam stopniu za metodą węgla radioaktywnego w  badaniu wiekowej tkaniny - byłyby to raczej wątpliwości prof. Wojciecha Zająca z Krakowa, który - zapewne ze względów czasowych - nie mógł podjąć w części dyskusyjnej wyczerpującej polemiki z rzeczowymi argumentami p. prof. Lipp-Symonowicz.

Spotkania konwersatoryjne budzą coraz żywsze zainteresowanie mediów. To naturalne. Tyle tylko, że nie zawsze w sposób dokładny odnotowane jest sedno dyskursu, czy istotne jego fragmenty. Tak się stało w notce Expressu Ilustrowanego, wskazującej na rzekomy spór co do autentyczności Całunu pomiędzy ks. Dudkiem a prof. Lipp-Symonowicz (Ex.Il. z 1-8 02 2004r. „Autentyk czy falsyfikat”). No, ale któż jest doskonały?...Do błędu nie wstyd się przyznać. Wstyd w nim trwać.
 
Krzysztof Nagrodzki

Publikacja: Aspekt Polski nr 2/2004